Początki unihokeja sięgają drugiej połowy XX wieku, lat 50-tych. Sport ten narodził się w Stanach Zjednoczonych i powstał jako pochodna bandy (sport podobny do hokeja na lodzie, ale rozgrywany przez 11 graczy, którzy używają kija do uderzania okrągłej piłki zamiast krążka).
Unihokej jest sportem drużynowym rozgrywany na krytej hali, w którym głównym celem jest wprowadzenie piłki do bramki przeciwnika za pomocą lekkiego kija. W skład jednej drużyny obecnej na boisku wchodzi 5 zawodników i 1 bramkarz.
Proste zasady oraz niewielki nakład finansowy związany z organizacją sprzętu sprawia, że to idealna opcja na lekcje wychowania fizycznego w szkołach. Dla samych uczniów uprawianie unihokeja niesie ze sobą wiele korzyści: zwiększa i poprawia sprawność fizyczną, zawęża relacje interpersonalne, uczy współpracy, budzi ducha zdrowej rywalizacji.
Wymiary boiska
Boisko: ma 20 metrów szerokości i 40 metrów długości (około).
Bramki: bramki mają 160 centymetrów szerokości, 115 centymetrów wysokości i 65 centymetrów głębokości.
Obszar strefy: szerokość strefy wynosi 4 metry, długość strefy wynosi 5 metrów.
Pole bramkowe: pole bramkowe ma 1 metr szerokości i 2,5 metra długości.
Podstawowe zasady gry
Przy rozpoczęciu gry na boisku każda drużyna dysponuje 5 zawodnikami i bramkarzem, a wszyscy zawodnicy, za wyjątkiem bramkarzy, posiadają swoje kije.
Bramkarz może dotknąć piłkę ręką tak długo, jak długo jego część ciała znajduje się w obrębie pola gry.
Mecz rozpoczyna się od walki o piłkę na środku boiska nazywanej face-off.
Zawodnicy mogą być zastępowani w dowolnym momencie i nie ma ograniczeń co do liczby zmian.
Nie ma czasu posiadania.
Bramkarz może być zastąpiony przez 6 zawodników z pola.
Czas gry jest podzielony na 3 tercje po 20 minut z 10 minutami odpoczynku pomiędzy nimi, co jednak różni się to w zależności od kategorii.
Mecz może być rozgrywany w czasie zatrzymanym (zatrzymanie czasu gry przy wrzutkach, faulach, karnych, itp.) lub w czasie bieżącym (bez zatrzymywania czasu gry).
Bramkarz nie może trzymać piłki dłużej niż 3 sekundy.
Piłka może być uderzana dowolną częścią ciała za wyjątkiem głowy i rąk (zasada ta nie dotyczy oczywiście bramkarza).
Jeśli piłka zostanie uderzona stopą, następne uderzenie musi być wykonane kijem.
Zabronione jest granie bez kija.
Dozwolone jest umieszczenie kija w polu bramkowym.
Akcesoria do gry w unihokeja
Kije do unihokeja, zestaw i całe wyposażenie składają się na klika komponentów:
Kij: narzędzie ważące około 380 g, składające się z półsztywnego uchwytu z PCV o średnicy 3,5 cm i długości do 95 cm. Ostrze wykonane jest z polipropylenu, płaskie z obu stron, o maksymalnej długości 35 cm i maksymalnej szerokości 8 cm. Rozmiar kija różni się w zależności od wzrostu danego zawodnika i będziemy używać jednego rodzaju kija lub innego. Ważne jest jednak to, że długość kija nie przekracza 102 centymetrów, zwykle waży on od 150 do 200 gramów i w zależności od materiału, z którego jest wykonany, może być on lepszej lub gorszej jakości.
Piłka: okrągła, lekka piłka z tworzywa sztucznego z 26 otworami (o średnicy 10 mm każdy), o średnicy 7,2 cm i wadze 23 gramów. Na polu rekreacyjnym możemy używać większych piłek, aby ułatwić zapoznanie się i inicjację do gry w unihokeja oraz zagwarantować płynność zajęć.
Ubiór: bramkarz musi nosić kask, osłonę twarzy, rękawice i ochraniacze. Gracze zazwyczaj noszą koszulkę, spodenki i skarpetki, które pasują do reszty ich wyposażenia. Mogą one być w dowolnym kolorze, z wyjątkiem szarego, i muszą być ponumerowane. Kapitan musi nosić opaskę na ramieniu.
Na poziomie rekreacyjnym, zawodnicy nie potrzebują tego ubioru, chociaż wskazane jest, aby drużyny nosiły szarfy lub inny ubiór, który dobrze je odróżnia. Jeśli chodzi o bramkarza, wskazane jest, aby posiadał on kask mający zapobiec urazom głowy, które mogą wystąpić przy graniu na tej pozycji.